mijn ogen kunnen overal vandaan
steeds weer uw wonderschoon gelaat aanschouwen
maar aan mijn stoffelijke lichaam, vrouwe,
wordt dat nabijzijn nimmer toegestaan
uw hoogverheven schoonheid pleegt zich aan
mijn geestesoog helder en klaar te ontvouwen
terwijl ik zwaar van zuchten zit te rouwen
omdat ik zelf nooit naar u toe kan gaan
mijn sterflijk deel, dat niet van de aarde omhoog
vermag te stijgen, kan u niet bereiken:
't genot ligt enkel bij mijn geestesoog!
o laat uw invloed in de hemel blijken
en maak mijn lichaam tot één enkel oog
opdat alles in mij naar u kan kijken!
~sonnet 166~
michelangelo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten