"Hierna werd de moeder van Jezus, die in wonderlijke vrede rustte, met hulp van de engelen heel zacht ter aarde neergelaten, en met eerbied geplaatst op haar kleren die zij uitgetrokken had, en zij spreidden haar hoofddoek voor haar op de grond, en alle engelen samen die daar aanwezig waren jubelden zo zoet en verheerlijkten zo hoog, hun lofzang was zo intens verrukkelijk, dat geen mens op aarde dat begrijpen of vertellen kan.
Zo werd dit zoete kind Jezus met grote eerbied getoond aan zijn waarde moeder, en werd het voor haar neergelegd op haar hoofddoek, die op de grond lag uitgespreid. De engelen bleven daar allemaal omheen staan.
Toen dit zoete kind Jezus op de grond lag, gaf Zijn zoete stem een zacht geluid, een beetje verdrietig. Dit zoete kind Jezus wilde zelf Zijn moeder wekken en haar Zijn edele mens-zijn doen beschouwen. Toen Jezus' moeder een stemmetje hoorde dat menselijk geluid gaf, toen kreeg zij opeens het werkelijkheidbesef terug, en zag haar lieve zoon, onze Heer, voor zich liggen. Door het aanschouwen van haar zoete kind Jezus werd zij zo vol van nieuwe vreugde en jubelde zij in haar hart zo zoet, dat de melodie ieder bevattingsvermogen te boven gaat.
Terstond viel zij op haar heilige knieƫn met grote ootmoet en met innige vreugde voor haar geliefde zoon Jezus, en werd indachtig hoezeer dat zij in de eeuwigheid bemind en uitverkoren was door God de Vader, die door Zijn grondeloze goedheid zich verwaardigde in haar uit te storten de zeer wonderbare verborgen weelden van Zijn godheid. Hieraan gedachtig verootmoedigde zij lieflijk haar gart en uitte grote dankbaarheid.
Omdat zij van jongsaf aan verlangde de adeldom van haar maagdelijke zuiverheid te bewaren, en zij zichzelf met groot verlangen in eeuwige liefde met God verbonden had, begeerde zij in oprechte volgzaamheid voor altijd te blijven in die hoge verering.
Vanuit deze begeerte naar hoge minne, nam zij met grote eerbied haar geliefde zoon Jezus in haar heilige armen en drukte hem zeer verlangend aan haar borsten, en kuste hem zeer liefdevol op Zijn zoete mond. Het zoete kind vlijde zich even zoet tegen de borst van Zijn lieve moeder, en omvatte deze met Zijn heilige armen, en Jezus drukte zichzelf zo lieflijk tegen Zijn lieve moeder aan, dat zij daardoor grote jubel ervoer.
Het zoete kind Jezus bewees met lieflijke tekens dat Zijn hemelse Vader in eeuwigheid hetzelfde liefhad wat Zijn lieve moeder begeerde.
[af en toe herschreven...
originele tekst: Mi Quam...]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten