De goede Jozef hoorde de zoete stem van onze zoete vrouwe...
en werd erdoor gewekt.
Hij zag voor zich, onverbrand, de plek waardoorheen de vurige vlammen omhoog waren gekomen, en verwonderde zich zeer, en stond op en raakte het aan met zijn hand, en hij voelde matige warmte. Zo ging de goede Jozef, vol verwondering, terug naar Maria, om haar te vertellen wat hem overkomen was.
Toen hij in het huis kwam, waar onze Heer geboren was, toen zag de goede Jozef het zoete kind Jezus in de schoot van zijn lieve moeder liggen. Hij was daar blij om en raakte in zijn binnenste geheel verheugd door de zoetheid van zijn hart bij het aanschouwen van het zoete kind.
De oude vader Jozef viel op zijn knieën, en dankte God voor de openbaring die hem ten deel was gevallen, waardoor hij tot verheven inzicht was gekomen, en hij aanbad het zoete kind Jezus met grote liefde en ootmoed.
En hij verlangde ernaar te allen tijde naar vermogen onderdanig en dienstbaar te zijn aan het zoete kind Jezus en zijn eerbiedwaardige moeder.
Toen Jozef zijn gebed beëindigd had, kwam hij dichter bij Jezus, en Maria wikkelde het kind los, en Jozef kuste met grote eerbied de borst en de heilige handen en voeten van het zoete kind. En hij werd van grote blijdschap vervuld, en vertelde Maria wat God hem geopenbaard had. En Maria vertelde welk wonder aan haar geschied was.
Jozef werd begenadigd met groot helder inzicht, en door dat inzicht doorgrondde hij Maria volkomen, en wist hij zeker dat zij een zuivere maagd was en moeder van God.
Jozef maakte de kribbe klaar, en Maria wikkelde Jezus in, en legde hem opnieuw in de kribbe. Jozef was dienstbaar aan het zoete kind, en aan diens moeder, en hij volvoerde altijd hun verlangens zo goed hij kon.
Amen.
[af en toe herschreven...
originele tekst: Mi Quam...]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten