lerares 2

Op een bepaald moment in haar carrière als lerares... 

voelde ze zich geroepen om uit te voeren wat ze 'het werk van de Indianen' noemde: 

in 1907 [33j. oud], in de stad Marinilla, schreef ze: "Ik zag mezelf in God en Hij omwikkelde me leek het wel met Zijn vaderschap en maakte me moeder, op de meest intense manier, van de ongelovigen. Ze raakten me pijnlijk, als echte kinderen.”

Dit vuur van liefde zette haar aan tot een heroïsch werk ten dienste van de inheemse bevolking, om zich in te voegen in hun cultuur, om net als zij te leven in armoede, eenvoud en nederigheid, en op die manier de muur van rassendiscriminatie af te breken die door sommige burgerlijke en religieuze leiders van toen werd gehandhaafd.

In 1914 [40j. oud] richtte ze, gesteund door monseigneur Maximiliano Crespo, bisschop van Santa Fe de Antioquia, een religieuze gemeenschap op: de Missionarissen van Maria Onbevlekt en Sint-Catharina van Siena. Ze had onverschrokken, dappere vrouwen nodig, ontstoken in de Liefde van God, die hun leven konden assimileren met dat van de armste bewoners van het oerwoud om hen tot God te verheffen.

Als spiritueel gevorderde vrouw kiest ze de verwarde jungle als haar cel, en de natuur, de bossen en de ravijnen, de uitbundige vegetatie, waar ze God als een toevluchtsoord vindt. Aan de zusters schrijft ze: “Ze hebben geen tabernakel, maar ze hebben de natuur. Hoewel de aanwezigheid van God anders is, is het in beide delen, en moet de Liefde weten hoe het te zoeken en te vinden, waar het ook is."

Ze schreef voor hen “Voces Místicas de la Naturaleza”[Mystieke Stemmen v/d Natuur]... 

geïnspireerd door haar contemplatie van de natuur... 

en andere boeken zoals de "Directorio o Guía de Perfección" [Map of Gids naar Perfectie], die de Zusters hielpen om in harmonie te leven tussen het apostolische en contemplatieve leven. 

Haar Autobiografie is haar meesterwerk, een boek met intieme vertrouwelijkheden, ervaringen van haar angsten, haar verlatenheid en idealen, de trillingen van haar ziel in contact met het goddelijke, de ervaringen in haar titanische strijd bij het uitvoeren van haar missionaire roeping. 

Daar toont zij de "pedagogie van de liefde", pedagogiek aangepast aan de geest van de inheemse bevolking, die hen toelaat de cultuur en het hart van de Indianen en de zwarten van het continent binnen te treden.

[bron]