Op 6 augustus 1945 om 2u45...
stijgt een Amerikaanse B-29 op van Tinian in de Stille Oceaan.
Wanneer de bommenwerper om 8u31 boven Hiroshima vliegt, loeien de sirenes.
Om 9u15 dropt de vliegtuigcommandant de atoomboom.
51 seconden later volgt de explosie.
Tijdens hun vlucht terug...
zien de piloten de gigantische paddenstoelwolk...
die in slechts 2 minuten een hoogte van 10 000 meter bereikt.
De temperatuur in het centrum van de explosie bedraagt 300 000 °C.
600 meter lager bedraagt de oppervlaktetemperatuur 3 000 °C.
In een straal van 3 km zijn 10 000 woningen verwoest door de schokgolf.
Hiroshima is nu volledig van de wereld afgesloten...
en de Japanse overheid wordt slechts op het eind van de avond op de hoogte gebracht.
Tot op 1 200 meter van het explosiecentrum sterven de slachtoffers meteen.
De overige inwoners die zich dicht genoeg bevonden om aan de stralingen blootgesteld te worden, sterven in de daaropvolgende weken.
Niettemin, te midden van de explosie...
bevond zich ook een groep van acht Duitse (!!!) Jezuïeten.
Zij bleven gespaard van de radioactieve besmetting en de vernieling!
En dat terwijl hun woonst zich vlakbij het centrum de explosie bevond.
Ze leefden allen nog lang daarna, zonder enig gehoor- of gezichtsverlies...
of ziektes opgelopen door de straling ten gevolge van de explosie.
“We denken dat we overleefd hebben omdat we de boodschap van Fatima naleven:
dagelijks de rozenkrans bidden, en andere hersteldaden verrichten
voor het Onbevlekte Hart van Maria.”
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten