Zuster Justa heeft haar leven lang een grote devotie gehad tot de heilige Jozef.
Iedereen die in moeilijkheden zat, en haar om raad en gebed kwam vragen, beval zij altijd aan om te bidden en een beroep te doen op deze grote heilige.
De Nieuwe Wijk in Kapellen...
was voor haar geen onbekende plaats, want er woonde een gevreesd arbeidersvolkje, ongewenst en ongeliefd. Er werd bijna dagelijks gevochten, en de politie kwam er dikwijls. Zelfs in de school bij de zusters was die achterstelling zeer goed merkbaar. Dat de heilige Jozef haar later zou vragen om hem naar daar te brengen, had zij niet verwacht.
Zuster Justa was onderwijzeres.
Zij vertelde aan haar leerlingen over de heilige Jozef.
Haar collega leraressen konden dit niet goed verdragen en vonden het kinderachtig. Het werd zelfs aangeklaagd bij de directrice, die haar vervolgens het verbod oplegde om het nog verder te blijven doen.
Toch steunde de zuster vicarisse, zuster Bernadette, de helpster van de Algemene Overste, haar wel. Maar desalniettemin begon hier haar lijdensweg met de devotie voor haar veelgeliefde heilige.
In 1950, 41 jaar oud, werd Zuster Justa als lerares benoemd aan de Hogere Normaalschool voor Landbouwhuishoudkunde te Berlaar. Snit, naad, confectie, tekenen, schilderen en andere plastische kunsten vielen onder haar bevoegdheid.
Voor deze kennis werd zij door de directrice en de inspectie ten zeerste gewaardeerd.
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten