"Toen zij zo stil in wonderlijke vrede verkeerde...
en haar geest zeer hoog verheven was...
toen baarde de moeder Gods haar zoon zo snel zonder hinder of letsel, te vergelijken met een pijl die door de lucht vliegt; zoals de pijl niet door de lucht wordt gestuit of gehinderd, noch de lucht wordt gekwetst door de pijl, zo kwam Gods Zoon ongehinderd ter wereld, en de moeder Gods bleef ongekwetst.
De glorierijke moeder Gods was zo hemels en goddelijk in haar gevoel, en in al haar krachten en ledematen door goddelijke beschikking zo hemels gemaakt, dat er niets was dat het snelle proces of de geboorte van onze Heer vertraagde, maar alles was tot dienstbaarheid aan God geordend en gereedgemaakt in zo hoge heerlijkheid en volmaaktheid als passend was bij de goddelijke waardigheid.
Het is zo wonderlijk te begrijpen en te beschouwen en zo hoog en diep te verstaan, dat ieder begrip dienaangaande tekort schiet. Het is onmogelijk met de zintuigen te vatten wat zo hoog, zo verborgen en zo goddelijk is. Hierom zij niemand zo overmoedig dat hij waant op enigerlei manier het verborgen werk van God met de zintuigen te vatten. God is almachtig, dat is genoeg.
De glorierijke moeder Gods, hoog verheerlijkt, bracht haar zoon voort met grote heerlijkheid. Zijn verschijning, zijn geboorte voltrok zich zeer snel in de volheid der tijden, gelijk een bliksemstraal. Zijn helderheid was zo helder en wonderlijk, dat geen helderheid daarmee te vergelijken is.
En zo werd de koning der glorie met glorie en met groot eerbetoon ontvangen door de hoogste hemelse geesten, die met alle engelenscharen die daar aanwezig waren, op hoge hemelse wijze een wonderlijk zoet nieuw lied zongen.
Zo, met hoge vreugde, vol verwondering, werd het zoete kind Jezus getoond aan de hoge hemelse geesten die van de drie hoogste koren de middelste waren [cherubijnen], die Hem met grote eerbied, vol verwondering ontvingen en met hoge vreugde ten zeerste loofden.
Daarna werd het zoet kind Jezus ook met hoog eerbetoon getoond aan de laagste engelen van de drie hoogste koren [tronen], die Hem ook met hoge verwondering in groot verlangen ontvingen, en in hoge jubel buitengewone blijdschap uitten."
[af en toe herschreven...
originele tekst: Mi Quam...]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten