De visioenen die Birgitta van Zweden beschreef...
hadden grote invloed op de vroomheid en de manier waarop bijbelse taferelen in de beeldende kunst daarna werden uitgebeeld.
Tijdens haar pelgrimstocht naar het Heilige Land in 1372, beleefde Birgitta de geboorte van Jezus als in een droom: de maagd deed haar schoenen uit, legde haar jas naast zich neer, en nam de sluier van haar hoofd, zodat haar gouden haar zich uitspreidde over haar schouders. Na de geboorte, knielde ze voor het pasgeboren kind, dat naakt op de grond lag. Uit Hem kwamen stralen helderder dan de zon...
Terwijl de Maagd Maria meestal werd afgebeeld als een vrouw in het kraambed, met Jezus als baby op de schoot, begonnen kunstenaars nadat dit visioen bekend werd, Maria geknield af te schilderen, met loshangend haar en zonder schoenen, het naakte kind dat voor haar op heilige grond ligt aanbiddend.
Het goddelijke Kind rust niet meer met luiers in het kraambed, en ook niet in een wieg met stro. Verder valt op dat de gebruikelijke details, zoals de kribbe met os en ezel en de aankondiging aan de herders, slechts incidenteel nog worden behandeld of naar de achtergrond worden geschoven.
De eerste bij naam bekende kunstenaar...
die dit nieuwe type voorstelling heeft gerealiseerd, is Niccolò di Tommaso [†1376].
Tekstgetrouw werd het visioen van Bethlehem in beeld gebracht door Rudolf Stahel [†1528].
[wiki]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten