Op 8 juli 1572...
besloten de geuzen, in een poging de leiders van de groep gevangenen te bewegen om hun katholieke geloof te verzaken, een verhoor te organiseren.
Deelnemers waren twee protestantse predikanten, enkele vooraanstaande geuzen en de belangrijkste Gorcumse geestelijken. Kloosteroverste Claes Pieck werd als eerste gevraagd de paus en de 'roomse afgoderij' te verzaken.
D. de Lange, die zich voor zijn boek 'De Martelaren van Gorcum' baseerde op de overlevering van tijdgenoten van de martelaren, omschrijft Piecks antwoord:
'Moet ik dan ter wille van dit armzalige leven mijn ware katholieke geloof verzaken om úw valse en ketterse leer aan te nemen? Dat is toch al te dwaas! De dood zal me toch eens verrassen, dat kan nu zijn, of binnenkort, een lang leven ligt niet meer voor me.
En zelfs als ik nog lang te leven had, sterven moet ik toch. Dan wil ik dit onvermijdelijke noodlot van de menselijke natuur graag doorstaan ter wille van mijn ware godsdienst, en wil ik met de dood bevestigen wat ik immer heb gepredikt heb.'
Ook pastoor Lenaert van Veghel weigert om het Heilig Misoffer, het pontificaat en de zeven sacramenten te verloochenen. Hij vraagt om een eerlijk apologetisch dispuut in een neutrale omgeving. Als de predikanten erin slagen hem te overtuigen, zal hij zijn katholieke geloof afzweren.
Iedereen stemt hiermee in, van Veghel en Pieck worden voor het dispuut gekoppeld aan twee protestantse predikanten, onder wie Andries Cornelissen. Nadat Cornelissen 'het zuivere Woord Gods' als onderwerp voor het dispuut koos, dreef Lenaert van Veghel hem, bijgestaan door Claes Pieck, in het nauw door de vraag van wie hij het Evangelie heeft ontvangen.
Het dispuut duurt hierna nog heel kort. De omstanders hebben door dat van Veghel en Pieck in het dispuut op z’n minst de gelijken zijn van de protestantse predikanten, en barsten uit in luid rumoer. Lenaert en Claes werden de zaal uitgedreven.
-
Vervolgens ging het verhoor verder.
Jeroen van Weert, onderonderoverste en assistent van Claes Pieck, moest zich nu verantwoorden, en ook hij bleef trouw aan de gehele rooms-katholieke geloofsleer. Wel werd hij geconfronteerd met een vijand: in de zaal zat een geus die enkele jaren eerder door hem uit Bergen op Zoom was verbannen wegens ketterij.
Pastoor Claes van Poppel en de norbertijnse priesters Adriaan van Hilvarenbeek en Jacob Lacops werden vooral opgeroepen om het Heilig Misoffer en de werkelijke tegenwoordigheid van Christus in de Eucharistie te verloochenen. Ook zij weigerden dit standvastig.
Lacops werd tot slot nog door Lumey zelf toegesproken, en zelfs bedreigd...
maar hij bleef zijn geloof trouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten