buen suceso 2

'Vijf religieuze zusters uit Spanje... 

reisden van Spanje naar Quito te Ecuador... 

om er een klooster op te richten. Mariana de Jésus Torres, één van de jonge zusters, kreeg zelf verschijningen van de Heilige Moeder... 

Op 2 februari 1594, toen Mariana aan het bidden was voor de Heilige Moeder, verscheen Zij terug aan haar en zei: "Ik ben Maria van het Welslagen, die u met zo’n tedere liefde hebt aanroepen. Uw gebed is Mij heel erg bevallen. Uw geloof bracht Mij naar hier. Uw liefde heeft Mij uitgenodigd om u te bezoeken."

Op 16 januari 1599... 

vroeg Onze Lieve Vrouw van het Welslagen om een beeld te maken naar haar gelijkenis en zei:

"Vandaag vraag ik u een beeld te maken voor de vertroosting en het behoud van mijn klooster, en voor de gelovige zielen, want er zal een grote verering komen voor mij, omdat ik de Koningin van de Hemel  ben voor velen onder hen met een roeping... Door dit beeld zal ik niet enkel dit klooster genegen zijn, maar eveneens de mensen van Quito, en álle mensen van over de hele wereld."

Onze Lieve Vrouw van het Welslagen vertelde nog aan Moeder Mariana dat dit beeld diende te worden gemaakt omwille van de volgende redenen:

"Ten eerste, opdat mensen zich in de toekomst ervan bewust zouden zijn hoe machtig Ik ben om verzoening te verkrijgen voor de goddelijke gerechtigheid, en genade en vergeving te bekomen voor elke zondaar die tot Mij komt, met een berouwvol hart. Ik ben de Moeder van Genade en in Mij is er enkel goedheid en liefde. 

Ten tweede, wanneer geestelijke verwarring of lichamelijk lijden iemand beklemt en dreigt hem/haar in een bodemloze zee te verdrinken, laat deze dan naar Mijn Heilige Beeld staren, en Ik zal steeds bereid zijn om te luisteren naar hun smeekbeden, en om hun lijden te verzachten. Zeg hen, dat zij steeds weer naar hun Moeder moeten gaan, met vertrouwen en liefde."

-

Tien lange jaren heeft het geduurd... 

eer Moeder Mariana tevreden was met het uiteindelijke beeld. 

Ook ondervond ze vele moeilijkheden om het te laten maken. Eén ervan was de angst voor afgoderij bij de nog maar net bekeerde indianen, en een ander was de persoonlijke angst van Moeder Mariana om niet te worden geloofd in deze goddelijke opdracht, en daarmee het lot van het klooster op het spel te zetten. Er was al een oproer geweest door ontrouwe en opstandige zusters in het klooster, die andere zusters tegen haar en de andere trouwe zusters opzetten...

In het jaar 1610... 

vroeg zij toelating aan de bisschop om het beeld te mogen laten maken. 

Deze stemde hiermee onmiddellijk in. 

Het beeld van Onze Lieve Vrouw van het Welslagen werd gemaakt door Francisco del Castillo, gekozen omdat hij zo goed was in zijn vak, en omdat hij een diepe verering had voor de Heilige Moeder. De arme man kon zijn verbazing, vreugde en dankbaarheid amper verbergen, omdat hij door de Moeder van God zelf was aangeduid en vernoemd voor deze heilige opdracht. 

Hij weigerde elke betaling want hij beschouwde zichzelf volledig vergoed omdat hij alleen was aangeduid. Zijn enige vraag was dat zijn familie en zijn afstammelingen steeds verenigd in gebed met de Gemeenschap zou blijven. Om het nodige materiaal te vinden voor het beeld verliet hij Quito, vastbesloten dat hij enkel zou terugkeren nadat hij het beste hout en de beste verf had gevonden dat het land te bieden had.

-

Toen hij aan de laatste verflaag bezig was, ging hij op zoek naar de kleur die het best bij het gelaat van de Maagd Maria en het Kindje Jezus zou passen... Ondertussen gingen Moeder Mariana en de overige zusters naar het koor om er de belofte van Onze Lieve Vrouw af te smeken, dat namelijk Haar engelen het beeld zouden voltooien. 

Later werd Moeder Mariana alleen gelaten... toen plots Onze Lieve Vrouw van het Welslagen, samen met de Aarstengels Michael, Gabriël en Rafaël en de Heilige Franciscus van Assisi, aan haar verschenen. 

Eerst nam ze een groot licht waar, dat de kerk en koor vulde. Zij had de aanwezigheid van de Allerheiligste Drievuldigheid in de kerk waargenomen en had hierbij de oneindige liefde begrepen van de drie Goddelijke Personen. 

Ook Maria was aanwezig, in Koninginnenpracht. 

De Aartsengelen maakten een diepe buiging voor Maria, en zongen een gebed:

"Gezegend zijt Gij, Maria, 

meest heilige dochter van God de Vader." 

(Sint Michaël)

"Gezegend zijt Gij, Maria, 

meest Heilige Moeder van God de Zoon." 

(Sint Gabriël)

"Gezegend zijt Gij, Maria, 

meest zuivere echtgenote van de Heilige Geest." 

(Sint Rafaël)

"Gezegend zijt Gij, Maria, 

meest heilige tempel en heiligdom van de Meest H. Drievuldigheid." 

(de drie aartsengelen in koor)

Daarop verscheen Francis met zijn heilige wonden die straalden als de zon. Toen hij het onvoltooide beeld naderde en zijn gordel van rond zijn middel nam, bond hij zijn gordel rond Maria's middel en plaatste hierbij zijn geliefde Klooster van de Onbevlekte Ontvangenis, in Haar handen en vroeg Haar de beschermster, lerares en moeder van het Klooster te zijn in de moeilijke tijden die zouden komen.

Ondertussen schitterde het beeld als uit het midden van de zon. Ziedaar en aanschouw: de Heilige Maagd naderde en trad het beeld binnen zoals de zonnestralen een doorzichtig kristal binnendringen. Op dat ogenblik werd het beeld levend en hief het Magnificat aan!

Dit gebeurde om drie uur in de ochtend. 

Moeder Mariana zag ook haar tante, Moeder Maria Taboada, die haar feliciteerde voor alle genaden die haar en de Gemeenschap kregen toebedeeld. Opnieuw echter werden de moeilijkheden getoond die het klooster, vooral tijdens de twintigste eeuw, zou ondervinden. 

Ze sprak eveneens van de Heilige Zielen wiens namen nu al in de harten van Jezus en Maria gegrift waren en die niet enkel het klooster zouden handhaven, maar die eveneens rampen voor de mensen in die tijden zouden afwenden.

Op dit ogenblik kwam Moeder Mariana opnieuw bij bewustzijn. 

Ze aanschouwde het beeld, stralend... en op een prachtige wijze afgewerkt.

Die dag plaatste Mariana, op verzoek van Maria, het beeld boven haar abdiszetel, als een teken voor allen dat Zij het was die regeerde en waakte over het klooster. 

De ochtend daarop... 

terwijl de zusters het hoge koor naderden voor hun ochtendgebeden, hoorden ze een mooie melodie.

Toen ze het koor binnentraden aanschouwden ze het beeld, omgeven door een hemels licht, terwijl de engelen "Salve Sancta Parens" zongen. Ze zagen dat het beeld uitstekend was afgewerkt, en dat Haar gelaat bundels van het helderste licht uitstraalde.

Toen Francisco del Castello terugkwam en het beeld aanschouwde, viel hij neer op zijn knieën met de woorden: "Moeders, wat zie ik? De afwerking van dit dierbare beeld is niet van mijn handen. Ik weet niet hoe ik moet beschrijven wat er omgaat in mijn hart, maar dit is afgewerkt door engelen-handen." 

De Bisschop kwam eveneens om het beeld te zien, knielde, en ook hij moest het bovennatuurlijke verschijnsel toegeven. Hij verklaarde plechtig dat het beeld was aangepast en verrijkt door andere dan mensenhanden. 

Het beeld van Onze Lieve Vrouw van het Welslagen werd ingezegend op 2 februari 1611. Haar officiële titel luidt: "Onze Lieve Vrouw van het Welslagen der Zuivering."'

[bron]