Meerdere malen ontvingen zowel Moeder Mariana...
als Moeder Maria onthullingen over de toekomst van hun klooster.
Zij kenden iedere non die in hun gemeenschap de geloften zou afleggen, en dit tot het einde van de wereld. Zij wisten dat er ten allen tijde zielen van een grote deugdzaamheid, verdienste en heiligheid in dit gezegende huis zouden zijn, maar er zouden er ook ondankbaren en ongehoorzamen tussen zitten.
De heilige zielen zouden grote rampen voor Ecuador afwenden, en zouden het geloof brandend houden, zelf tijdens de rampzalige twintigste eeuw.
-
Aan beide heilige vrouwen werd er eveneens getoond...
dat er zeer spoedig - op aanstoken van de vijand van de mens - diverse weerspannige en ongehoorzame zusters, die een minder strenge regel dan de Franciscaanse wensten, zouden pogen een breuk in hun gemeenschap te slaan, op aangeven van de Franciscaanse broeders.
Daar de Orde van het Onbevlekte Haar als een tak aan de boom van de Franciscaanse Orde was, veroorzaakte deze scheiding aan de gehoorzame zusters een diep lijden.
-
In 1594...
gaf Moeder Maria Taboada, die een echte moeder was geweest voor Moeder Mariana en al diegenen onder haar zorg, haar ziel terug aan God. Zij had verschrikkelijk geleden alvorens zij stierf en de gemeenschap was ontroostbaar bij het verlies van hun geliefde stichtster.
Niettemin zou zij vanuit de hemel haar klooster blijven begeleiden, zoals ze in haar laatste woorden voor haar doodsangst had beloofd. Toen zat ze plots rechtop in bed met alle sporen van haar ziekte die waren verdwenen en met een gelaat van een montere en jonge vrouw op de leeftijd van 33 jaar, het jaar waarop zij haar klooster had gesticht.
Zij had hen verlaten in het meest ontroerende afscheid, waarbij zij de belofte deed om vanuit de Hemel bijstand te blijven verlenen. In werkelijkheid sprak zij regelmatig met Moeder Mariana tijdens visioenen, wanneer deze toevlucht zocht tot haar voor begeleiding en advies.
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten