Ik aanbid U met eerbied, O verborgen God,

die Zich onder tekens hier waarlijk verschuilt:

aan U onderwerpt zich - heel en al - mijn hart,

want U schouwend weet ik, dat het niets vermag.

Oog en smaak en tastzin worden in U misleid,

het geloof steunt veilig slechts op het gehoor!

Ik geloof al wat Gods Zoon verkondigd heeft,

niets is meer waar dan dit Woord der Waarheid zelf.

Op het kruis ging slechts Úw heilige Godheid schuil,

hier blijft echter ook Uw ménsheid diep verhuld.

Toch belijdend, beide, met een vast geloof,

vraag ik wat, berouwvol, U ook de rover vroeg.

Ik zie niet Uw wonden, zoals ooit Thomas deed,

maar toch wil ik U belijden als mijn God.

Doe mij in U geloven, steeds meer en meer.

Doe mij op U hopen slechts, slechts U beminnen.

O Gedachtenisteken van des Heren dood,

O Levend Brood dat aan de mens het leven geeft,

geef mij dat mijn geest in Ú zijn leven vindt,

geef hem als zijn zoetheid Ú te smaken, steeds.

Pelikaan vol goedheid, Jezus onze Heer,

reinig mij, onreine, door uw zuiver Bloed,

waarvan één druppel zelfs verlossen kan

heel het wereldrond van al zijn zondigheid.

Jezus, die ik, gesluierd, hier nu aanschouw,

moge zich lessen, bid ik, mijn grote dorst.

Dat ik, ongesluierd ziende Uw aangezicht, zalig zij 

door het schouwen van Uw Heerlijkheid. 

-Amen-

[Th.v.Aquino]