"Dit kleine, tengere vrouwtje bezat een ijzersterke gezondheid...
Ze kreeg ook heel wat hulp van haar kinderen, die stuk voor stuk uitgroeiden 'tot harde werkers'. Vooral haar lievelingszoon Gilbert werd haar steun en toeverlaat: 'Hij kuiste, waste, plaste, kookte en kon koffie zetten als een oude doorgewinterde meid,' merkte Gustaaf Schellinck op in zijn boekje "Het Wonderbare Leven, Dringende Boodschappen van OLV van Smarten aan Leonie van den Dijck".
Het moet dan ook een bijzonder harde klap voor haar geweest zijn om de zachtaardige en behulpzame Gilbert te verliezen, zeker nadat hij in 1940 ongedeerd van de Achttiendaagse Veldtocht was teruggekeerd.
Gilbert werkte in een koolmijn van het [op 50km] naburige Henegouwen...
en zat als dusdanig in een drieploegen-systeem.
De avond dat het ongeval gebeurde, had hij nachtdienst. Hij wandelde naar het station van Geraardsbergen, en kwam zodoende voorbij de brouwerij Dendria, waar twee drinkebroers aan het vechten waren. Toen hij probeerde die te scheiden, gooide een van hen een baksteen, die hem aan het hoofd trof. Dodelijk bleek, niet veel later..."
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten