"Leonie Van den Dijck wordt geboren in Idegem, op 18 oktober 1875.
Van haar jeugd is weinig bekend. Ze is afkomstig uit een diep-christelijk gezin dat verscheidene kinderen telt en het niet erg breed heeft. Leonie moet dan ook op zeer jonge leeftijd in Brussel gaan werken als meid.
Nog voor haar achttiende verjaardag trouwt ze met Franciscus De Spiegeleer, een steenhouwer. Kort na het huwelijk betrekt het jonge paar een arbeidershuisje in de Kampstraat nummer 22 in Onkerzele. Aan het eind van de Kampstraat, vlak bij de kerk, bevinden zich een grot en een kapel, die een belangrijke rol in het leven van Nieke zullen spelen.
Het is geen goed huwelijk.
Franciscus mag dan een noest werkpaard zijn, hij drinkt er ook stevig op los en dan moet zijn vrouw thuis de klappen incasseren. Wat niet belet dat Nieke dertien kinderen ter wereld brengt, van wie er vier heel jong overlijden, en twee anderen later, op volwassen leeftijd, een gewelddadige dood zullen sterven.
Nazaire, haar gehandicapte zoon met een zeer moeilijke karakter, zal tot haar dood thuis blijven wonen. Door met veters en schoensmeer te leuren, zal hij eenmaal volwassen een centje bijverdienen...
Kort na de geboorte van het dertiende kind...
verdwijnt Franciscus met de noorderzon. Het erfdeel van zijn ouders heeft hij vrolijk opgeboemeld. Nieke blijft alleen achter met de negen kinderen, in een tijd die nog geen sociale voorzieningen kent, en in een streek die op dat moment economisch tot de meest achtergebleven gebieden van Vlaanderen behoort.
Nieke is niet geschoold. Ze kan lezen, maar daar houdt haar intellectuele bagage op. Religieuze bagage heeft ze echter des te meer, en zelfs in die barre omstandigheden blijft ze zich 'als een goed christen' van al haar kerkelijke plichten kwijten, ook nog wanneer vier van haar kinderen overtuigde socialisten zullen worden. Zelf zal ze er overigens niet voor terugschrikken om ook het Volkshuis en de socialistische coöperatieve te bezoeken...
Overdag doet Nieke op een onberispelijke wijze het huishouden.
's Avonds, tot in de late uurtjes, draait ze sigaren.
Op zaterdagen gaat ze als een voorbeeldig gelovige altijd de kerk schoonmaken, en op zondagen leurt ze met noten en ander snoepgoed. Ondanks al die inspanningen, blijft armoe troef in het gezin.
Maar als het kermis is in het dorp, trekt Leonie er met al de kinderen op uit...
om in de bossen te spelen, en braambessen te plukken."
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten