"Het was vreselijk.
Ik was in totale wanorde.
Ze konden me toch zeker niet ervan beschuldigen iemand te hebben vermoord?... Ik kocht bij voorbeeld etenswaren voor mensen in nood. Maar ik deed het niet uit liefde, maar eerder om goed over te komen. Want het was cool dat iedereen zou zien hoe goed ik was. En het was geweldig om mensen in nood te manipuleren.
Ik vertelde hen: 'Neem deze etenswaren, maar alsjeblieft, wil je mijn plaats innemen bij de ouder-leerkrachtconferentie, want ik heb geen tijd om dat bij te wonen.' En dat is hoe ik dingen gaf aan mensen. Maar ze manipuleerde. Daarnaast vond ik het fijn dat ik gevolgd werd door mensen die de loftrompet over mij staken. Ik maakte een standbeeld voor mijzelf.
Mij werd verteld: 'Je had een God, en die God was Geld. Je bent veroordeeld omwille van het geld, daardoor ben je de dieperik in gezonken, en heb je jezelf verwijderd van de Heer'... We waren rijk geweest, maar op dat moment waren we blut. Met enkel maar schulden, zonder geld.
Daarom, toen ze mij zeiden dat Geld mijn God was, riep ik: 'Wélk geld? Op aarde heb ik vele schulden nagelaten!' En dat is alles, wat ik zei…
Toen ze mij vertelden over het Tweede Gebod...
zag ik vol droefheid dat ik als klein meisje leerde dat leugens een uitstekende manier waren om de zware straffen van mijn moeder te ontlopen. Ik begon te wandelen met de Vader van de Leugens, Satan, en ik werd een leugenaar.
Terwijl mijn zonden aangroeiden, groeiden ook mijn leugens. Ik merkte het respect van mijn moeder voor de Heer, en hoe zijn Naam heilig was voor haar, dus nam ik dat als wapen en begon ijdel te zweren. Ik zei: 'Moeder, ik zweer bij God...' en dat is hoe ik straffen ontliep. Beeld u mijn leugens in, de meest heilige naam van de Heer in mijn rottigheid plaatsend, want ik was op dat moment vol smerigheid en zonde.
En kijk, broeders en zusters, ik leerde dat woorden niet leeg weggaan. Wanneer mijn moeder het mij zwaar maakte, zei ik altijd: 'Moeder, als ik lieg, laat dan een bliksemflits mij treffen!' En hoewel die woorden mettertijd vervaagden, is het door de barmhartigheid van God dat ik hier ben, want in werkelijkheid...
raakte de bliksem mij...
die mij bijna in twee sloeg...
en verbrandde."
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten