"Aan het Vierde Gebod: 'eer uw Vader en uw Moeder'...
liet de Heer me zien hoe ondankbaar ik voor hen was.
Ik zou tegen hen vloeken en erover klagen dat ze me niet alles konden geven wat mijn vrienden hadden. Ik waardeerde nooit wat ze voor mij deden, tot het punt dat ik zei dat ik mijn moeder niet kende omdat ik dacht dat ze niet aan mijn normen voldeed.
Het was vreselijk om die samenvatting te zien van mij, een vrouw-zonder-God, en hoe die goddeloze vrouw alles wat maar dichtbij haar kwam kon vernietigen.
Maar het ergste was dat ik mezelf goed en heilig vond. De Heer liet me ook zien hoe ik dacht dat ik het toch wel goed deed met dit gebod, simpelweg omdat ik betaalde voor de doktersrekeningen en medicijnen van mijn ouders, toen ze ziek werden...
Door geld voelde ik me God...
en stapte over ze heen.
Weet je wat echt pijn deed?
Ik zag mijn vader verdrietig huilen...
Want hoewel hij een goede vader was, die me geleerd had hardwerkend, ondernemend en eerlijk te zijn... vergat hij een klein maar belangrijk detail: dat ik een ziel had, en hij een evangelisator was met zijn voorbeeld, en dat daarom mijn hele leven door hem begon te zinken.
Ik keek met pijn naar mijn vader toen hij een rokkenjager was. Hij vertelde mijn moeder en iedereen trouwens graag dat hij een echte man was, omdat hij meerdere vrouwen had en ze allemaal kon bijhouden.
Bovendien was hij een roker en een drinker. Die ondeugden maakten hem trots omdat hij dacht dat het deugden waren, geen ondeugden. Ik begon te zien hoe mijn moeder haar gezicht in tranen bedekte toen mijn vader over andere vrouwen begon te praten.
Ik werd vol woede en wrok. Die wrok leidde me tot mijn spirituele dood. Ik zag met vreselijke woede, hoe mijn vader mijn moeder voor iedereen vernederde. Ik kwam in opstand, en vertelde mijn moeder dat ik nooit zou zijn zoals zij.
'Dat is waarom wij vrouwen waardeloos zijn, vanwege vrouwen zoals jij! Zonder waardigheid en zonder trots, die mannen hen overal laten vertrappen!'
En toen ik opgroeide, zei ik tegen mijn vader: 'Let wel, ik zal nooit, nooit, een man mij laten vernederen zoals jij mijn moeder hebt vernederd. Als een man mij ooit ontrouw is, zal ik hem terugbetalen!' Hij sloeg me, en daagde me uit: 'Denk er niet eens over na!'
Mijn vader was erg chauvinistisch. Ik zei tegen hem: 'Zelfs als je me slaat of vermoordt, als ik ooit trouw en mijn man ïs ontrouw, dan zal ik hem terugbetalen, zodat mannen begrijpen hoe vrouwen lijden als mannen hen vertrappen.'
En dus, vol van die wrok en woede, toen ik genoeg geld had verdiend, begon ik mijn moeder te vertellen dat ze van mijn vader moest scheiden, ondanks het feit dat ik echt van mijn vader hield. 'Je moet zo’n man niet verdragen! Wees waardig, laat hem zien wat je waard bent!'
Kun je je voorstellen?
Ik probeerde mijn eigen ouders te laten scheiden!
En moeder vertelde me: 'Nee schat, natuurlijk heb ik pijn, maar ik heb mezelf opgeofferd omdat ik zeven kinderen heb, en omdat je vader aan het eind van de dag een goede vader is, en ik onmogelijk kan vertrekken en je vader van je wegnemen.
Trouwens, als ik hem verlaat, wie gaat er dan bidden voor zijn redding? Ik ben de enige die kan bidden, zodat hij zal worden gered, omdat ik me door de pijn en het lijden die hier zijn opgewekt, verenig met de pijn van Christus aan het kruis.
Elke dag vertel ik de Heer: ‘Deze pijn is niets vergeleken met je kruis, dus red alstublieft mijn man en kinderen!''
Ik begreep dat niet.
Mijn woede zwol aan en veranderde mijn leven.
Ik werd een rebel en begon mijn verlangen om vrouwen te verdedigen te verkondigen. Ik begon abortus, samenwonen en scheiden te verdedigen, en sprak me uit voor 'oog om oog en tand om tand'.
Ik ben nooit ontrouw geweest...
maar ik heb veel mensen pijn gedaan met mijn advies."
[bron]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten