abt van het Solovjetski-klooster (15de eeuw).
Hij was geboren in het dorp Tolts (Karelië), in het begin van de 15de eeuw. Zijn ouders waren rijk en stierven toen Zosimas nog een jonge man was. Nu kon hij zijn ideaal gaan verwezenlijken: een leven leiden als dat van de oude woestijnvaders, ver van de mensen, in een vijandige omgeving, de tijd geheel gewijd aan het stille gebed.
Hij verdeelde zijn bezittingen onder de armen, en trok de eindeloze bossen en toendra’s in, steeds verder naar het noorden. De Suma-rivier gaf daarbij de richting aan. Misschien heeft hij ook wel daarop gevaren wanneer de gelegenheid zich voordeed.
Deze rivier mondt uit in de Witte Zee, en daar trof hij een geestverwant, die door dezelfde gedachte bezield, zich hier al sinds enige tijd gevestigd had. Deze had ook de omgeving verkend, de verhalen der aldaar wonende vissers gehoord, en vertelde nu enthousiast over een onbewoond eiland dat op enkele dagreizen voor de kust gelegen was. Voor een man alleen zou het te moeilijk zijn om daar te leven, maar zouden zij met vereende kracht daar niet toe in staat zijn?
-
Met deze heilige Germanos stak hij dus over...
en zij verkenden het eiland.
Op een enigszins beschutte plaats aan de oever van een meertje, begonnen zij enkele hutten te bouwen, en de bodem te bewerken, om te zien of er enig voedsel wilde groeien. Het was ongelooflijk zwaar werk, in een onbarmhartig klimaat, met moeras-hete korte zomers waarin de lucht zich vulde met wolken muskieten, en eindeloze poolwinters.
Met dit werk brachten ze de dagen door, terwijl zij ‘s nachts de diensten zongen.
Hoe ver zij ook van de wereld verwijderd waren...
het gerucht van hun ascetische leven verspreidde zich snel over het Russische rijk.
Het volk had een diepe belangstelling voor elke heldhaftige poging tot volkomen christelijk leven. Spoedig kwamen er anderen die in dit leven wilden delen. Het waren natuurlijk de sterkste karakters die zulk een uitdaging aandurfden: er kwam een samenleving van geestelijke reuzen tot stand.
Het duurde niet lang of er werd voor de diensten een grote kerk gebouwd, gewijd aan de verheerlijking des Heren, een naam die duidelijk aangeeft door welke spiritualiteit deze monniken werden bezield.
-
Zosimas werd tot abt gekozen.
Hij nam zonder ophouden deel aan het zware werk.
Tot aan zijn dood in 1478. Zijn gedachtenis werd natuurlijk in zijn klooster in ere gehouden, maar de verering breidde zich steeds verder uit, en in enkele tientallen jaren werd hij gevierd in heel het bereik van de Russische kerk.
~bron~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten